TERAZ POLIŻ
  • STRONA GŁÓWNA
  • O NAS
  • OPEN CALL IDOLKI 2022
  • SPEKTAKLE
  • BILETY/TICKETS
  • #100lat
  • #dziwystołeczne
  • DZIWY POLSKIE
  • CZYTANIA
  • DLA DZIECI
  • AKTYWIZM
  • TERAZ POLIŻ BAND
  • KONTAKT
  • ENGLISH
    • HOME
    • ABOUT
    • PERFORMANCES
    • READINGS
    • FOR CHILDREN
    • ACTIVISM
    • TERAZ POLIZ BAND
    • POLISH QUEENS AND QUEERNESSES
    • CONTACT
  • STRONA GŁÓWNA
  • O NAS
  • OPEN CALL IDOLKI 2022
  • SPEKTAKLE
  • BILETY/TICKETS
  • #100lat
  • #dziwystołeczne
  • DZIWY POLSKIE
  • CZYTANIA
  • DLA DZIECI
  • AKTYWIZM
  • TERAZ POLIŻ BAND
  • KONTAKT
  • ENGLISH
    • HOME
    • ABOUT
    • PERFORMANCES
    • READINGS
    • FOR CHILDREN
    • ACTIVISM
    • TERAZ POLIZ BAND
    • POLISH QUEENS AND QUEERNESSES
    • CONTACT
TERAZ POLIŻ
Obraz

ANNA ZAHORSKA
GŁOS ZIEMI

  • ilość postaci
  • ilość aktów / obrazów, ilość scen w aktach
  • miejsca akcji
  • elementy kostiumowe / rekwizyty
  • odniesienia muzyczne / literackie
  • język
  • konwencja
  • tematyka
  • problemy / możliwości aktorskie
  • problemy / możliwości inscenizacyjne
  • uwagi dodatkowe
  • informacje praktyczne
  • linki
 

ILOŚĆ POSTACI

OGÓŁEM

​7

KOBIECYCH

7
Frania Siedliska
Siostra Gabrjela - szarytka
Panna Narcyza - nauczycielka Frani
Amelka - znajoma Frani
Gucia - znajoma Frani
Ludwinia - znajoma Frani
Pani de Roche - nauczycielka tańca

MĘSKICH

0 

DZIECIĘCYCH / STATYSTÓW / INNYCH

0 
 

ILOŚĆ AKTÓW / OBRAZÓW, ILOŚĆ SCEN W AKTACH

Jednoaktówka, bez podziału na sceny.
 

MIEJSCA AKCJI

Rzecz dzieje się w połowie w. XIX. Salon pp. Siedliskich w Warszawie. Okno otwarte na ogród.
 

ELEMENTY KOSTIUMOWE / REKWIZYTY

Brak.
 

ODNIESIENIA MUZYCZNE / LITERACKIE

Brak.
 

JĘZYK

OGÓLNIE

Proza.

CECHY SZCZEGÓLNE JĘZYKA

Język zrozumiały współcześnie, ale pełen anachronizmów, przestarzały i upoetyczniony.
Jedna z nauczycielek mówi sporo po francusku.
 

KONWENCJA

dramat obyczajowy / dramat moralizatorski / dramat prokatolicki / komedia w stylu montypythonowskim
 

TEMATYKA

SŁOWA KLUCZE

Bóg / dewocja / głupota / katolicyzm / młode kobiety / profanum / pruderia / religia / rozpusta / sacrum / życie duchowe / życie ziemskie

TROPY INTERPRETACYJNE

Religia kontra uciechy życia.
Dramat wydaje się ironiczną fraszką o odrzuceniu młodości na rzecz dewocji, a właściwie o odrzuceniu chłopców i romansów na rzecz nauk ojca Leandra i samego ojca, jak się zdaje.

Tekst ocieka wprost perwersją wiary. Siostra Gabriela i Frania są w swojej wierze dużo bardziej lubieżne niż młode warszawianki zapatrzone we francuskie flirty i maniery.

Władza, jaką daje religia, nawet w najdrobniejszych, rodzinnych sytuacjach.
M.J.

Miłość do Boga, zaślepiona, bezrefleksyjna.

Konflikt wartości wśród panien z „dobrego domu” - wiara i patriotyzm vs suknie i chłopcy.

Zastęp odrodzonych, żyjących w Chrystusie kobiet dla Polski, która się kiedyś odrodzi - brzmi to całkiem współcześnie, jak jedno z haseł skrajnie prawicowych organizacji kobiecych.

Powiązania ze współczesnością są. Pytanie czy współcześnie są to tematy interesujące i potrzebne…
E.O.

Współcześnie można to połączyć z zamieszkami dotyczącymi krzyża pod pałacem prezydenckim.

Silna religijność a postępowe obyczaje i swoboda życia.
K.W.
 

PROBLEMY / MOŻLIWOŚCI AKTORSKIE

Nie za wiele tu do grania, ale Frania i siostra Gabriela są tak perwersyjnie pociągającymi rolami, jak ich wiara w Chrystusa.
M.J.

Frania - dziewczynka, której odebrano dzieciństwo. Przeciwstawiająca się całemu światu, który chce ją odwieść od Boga.
Pani de Roche - nauczycielka tańca, która pali cygara podczas lekcji.
E.O.

Nudne dialogi, wciąż o tym samym.
​Bohaterki jednowymiarowe.
K.W.
 

PROBLEMY / MOŻLIWOŚCI INSCENIZACYJNE

Gruba kreska - do wykorzystania na wiele sposobów.
M.J.

Nie widzę sensu przenoszenia na scenę na serio.
Chyba, że satyrycznie o ślepej miłości do Boga.
E.O.

Dramat jest jednoaktówką, a i tak wyczerpuje temat.
K.W.
 

UWAGI DODATKOWE

Dramat jest absolutnie montypythonowski - nie widzę dla niego innej możliwości na scenie!
​Nie wierzę, że można ten tekst potraktować serio.
M.J.

Bóg nie jest w tym dramacie miłosierny. Bóg karze, wystawia na próby. Jest bezwzględny, należy się go bać i pokornie mu usługiwać.
E.O.

Stój przed Bogiem, jak fortepjan, pozwól, aby Bóg wydobył z niego tony i akordy wedle tego, jak się Jemu podoba. Gdy sama zechcesz grać według twoich myśli i uczuć, zagrasz fałszywie. Bóg uszy zatuli i powie: — Moja Frania dobre dziecko, ale grać nie umie.

To zdanie daje nadzieję, że to jednak satyra, nie propaganda.
K.W.
 

INFORMACJE PRAKTYCZNE

DATA POWSTANIA

1933 (pierwsze wydanie)

WYDANIE

Zahorska Anna, Głos ziemi: jednoaktówka z życia sługi bożej Marji Franciszki Siedliskiej, Inspektorat XX. Salezjanów, Warszawa, 1933

DOSTĘPNOŚĆ

Biblioteka Narodowa, Cyfrowa Biblioteka Narodowa POLONA

PRAPREMIERA

brak informacji

INNE WAŻNE REALIZACJE

brak informacji

CIEKAWOSTKI

Wydane jako nr 14 ramach serii Bibljoteka teatralna dla młodzieży żeńskiej  (uwaga na wewnętrznej stronie okładki: Tylko nabycie 5 egzemplarzy uprawnia do odegrania sztuczki na scenie).
 

LINKI

tekst sztuki w zasobach cyfrowej Biblioteki Narodowej POLONA
http://polona.pl/item/11597798/4/1933
AUTORKI
TEKSTY
SŁOWA KLUCZE
WYDARZENIA